Welcome to Live and Let’s Write, a space where thoughts crystallize into written language. Whether you’re an enthusiastic reader, aspiring writer, or simply curious about story writing, here, every expression finds its home. Enjoy stories written by others, share your own tales, and discover tips and tricks to discover and to enhance your creativity.

There’s a story in every thought!

Stay tuned!

Welkom bij Live and Let’s Write, een plaats waar gedachten vorm krijgen in geschreven taal. Of je nu een enthousiaste lezer of een beginnend schrijver bent, of gewoon nieuwsgierig naar het schrijven van verhalen, hier vind je een thuisbasis voor elke expressie. Geniet van verhalen van anderen, deel je eigen verhalen en ontdek tips en handigheden om je eigen creativiteit te ontdekken en te verbeteren.

Elke gedachte heeft zijn verhaal!

Blijf op de hoogte!

In the spotlights

Modest Christmas

Inside the shopping mall, the illusion of another world prevails. One of pleasant coolness and exuberant Christmas decorations. In the background, Sinatra dreams of a white Christmas. Hardly anyone has ever seen snow, but the atmosphere is unmistakably Christmas. Kennoba's upper class is doing their Christmas shopping.

Words won’t hurt

At the schoolyard I am allowed to stand with a group of six girls. When I say something, they laugh loudly. I prefer not to say anything. They never ask me to come to birthday parties. But I don't mind. I don't do well in crowds. I am always happy when the break is over and the school door opens again. I usually get an A in math. It seems as if the teacher doesn't like that. That's why I better make some mistakes, sometimes.

In de schijnwerpers

In het overdekte winkelcentrum heerst de illusie van een andere wereld. Een van weldadige koelte en uitbundige kerstversieringen. Op de achtergrond droomt Sinatra van een white christmas. Bijna niemand heeft ooit sneeuw gezien, maar de sfeer is onmiskenbaar kerstmis. Kennoba’s upperclass doet kerstinkopen. Geld speelt geen rol.

Karig kerstfeest

Op het schoolplein mag ik bij een groepje van zes meisjes staan. Als ik iets zeg, lachen ze hard. Ik zeg maar liever niets. Ze vragen me nooit op verjaardagsfeestjes. Maar dat vind ik niet erg. Ik kan slecht tegen drukte. Ik ben altijd blij als de pauze voorbij is en de schooldeur weer opengaat. Met rekenen heb ik meestal een tien. Het lijkt wel of de meester dat niet leuk vindt. Daarom maak ik soms maar wat foutjes.

Schelden doet geen zeer